Szwajcaria Połczyńska

28 September 2011r.

Uroczym fragmentem Pojezierza Drawskiego, należącego do regionu Pojezierzy Południowobałtyckich są na południu województwa koszalińskiego tereny rozciągające się wokół nizinnego uzdrowiska POŁCZYN-ZDRÓJ. Samo miasto położone jest na wysokości 92 m. n.p.m., w kotlinie pośród wspaniałych lasów. Duże różnice wysokości okolicznych wzgórz morenowych sprawiają, że ma się wrażenie pobytu w podgórskiej stacji klimatycznej, co sprawiło, iż ten region Pomorza nazywa się powszechnie SZWAJCARIĄ POŁCZYŃSKĄ. Przecina go na zachodnim i południowym krańcu dolina rzeki Wogry, lewego dopływu Dębnicy, wpadającej z kolei do Parsęty. Wszędzie zaś jeziora, mokradła, strumyki i leśne ruczaje. Na południe od Połczyna znajduje się słynna Dolina Pięciu Jezior, jeden z najpiękniejszych fragmentów krajobrazu na Niżu Polskim. Tu bierze swój początek rzeka Drawa, płynąca dalej przez rozległe, wielorynnowe i głębokie Jezioro Drawskie i wpadająca do Noteci. Rzeźbę terenu cechuje różnorodność form. Cała powierzchnia pochylona jest ku północy, gdzie jest najniżej, bo tylko 40 m n.p.m. Najwyższe tereny (160 m n.p.m.) znajdują się w części południowo-wschodniej. Jest to ciąg wzgórz i wzniesień mających lokalne nazwy. I tak "Skowrończe Góry" mają 147 m n.p.m., "Popielewskie Górki" 167 m, najwyższe to "Góra Narożnik" — (200 m) i "Wola Góra" — w pobliżu wsi Czarnkowo (219 m). Górki te powstały w okresie czwartorzędu, a w szczególności w plejstocenie — epoce lodowej. Najsilniej zaznaczył tu swój pobyt ostatni lądolód skandynawski — tzw. glacjał bałtycki (20-15 tys. lat temu). W spadku po nim zostały ogromne ilości glin zwałowych, piasków, żwirów, iłów oraz głazów narzutowych, Skutkiem zaś erozyjnej działalności wód sq rynny po-lodowcowe, a w nich liczne jeziora. Klasyczną rynną polodow-cową jest wymieniona wyżej Dolina Pięciu Jezior.