Tanie wakacje nad morzem w Polsce

Odbudowa "perły renesansu"

02 October 2011r.

17 sierpnia 1944 r" po zbombardowaniu Starego Miasta przez sojusznicze superfortece, Zamek Szczeciński stał się gigantyczną ruiną. Całe jego wnętrze zostało całkowicie wypalone, częściowo zburzone. Ale mury zdołały jeszcze przekazać ślady dawnej świetności. I tak w zburzonym i wypalonym skrzydle wschodnim zachowały się ściany zewnętrzne do wysokości attyki. W skrzydle południowym ocalały obie wieże i ściany zewnętrzne i wewnętrzne, sklepienia nad piwnicami, nieznacznie uszkodzone podczas pożaru sklepienia nad parterem oraz — nad drugim piętrem — masywny ogniotrwały strop. Naród polski podjął decyzję odbudowy zamku. W ciągu wielu stuleci był to przecież polityczny bastion oporu i walki o niezależność Pomorza, no i jeden z najcenniejszych zabytków późnogotyckiej i renesansowej architektury w Polsce. Roboty zabezpieczające rozpoczęto w 1946 r. W 1947 założono prowizoryczne dachy na skrzydle północnym i na wieżach. Przykryto sklepienia nad salami skrzydła południowego. W latach 1949—1954 archeologowie badali podziemia i dziedzińce. Odkryto m.in. szczątki konstrukcji zabudowy drewnianej oraz części ceramiki z XI lub początków XII w. A potem etapami przywracano dawną świetność zamku. Renesansowe apartamenty księcia (tzw. Skrzydło Północne ' im. Barnima III) zostały odbudowane w latach 1958-1959. W lipcu 1963 zakończono odbudowę Wieży Dzwonów i odtworzono jej dawny hełm. Na parterze w dawnej kaplicy, której wnętrze starannie zrekonstruowano, znajduje się sala koncertowa, a po drugiej stronie Kawiarnia Zamkowa, na pierwszym i drugim piętrze wspaniałe sale wystawowe. W skrzydle wschodnim, odbudowanym w latach 1961-—1965, mieści się obecnie Wojewódzki Dom Kultury. Na parterze jest tu duży hall wystawowy, na pierwszym piętrze sala filmowa i gabinet muzyczny, na drugim — biblioteka, gabinety metodyczne I lokale administracyjne WDK; na trzecim piętrze — w pionie attyki — pracownie plastyczne. Podziemia, ze względu na ich walory architektoniczne, przeznaczono na kryptę, w której są wystawione zrekonstruowane sarkofagi książęce. W 1966 r. zabezpieczono fragmenty murów nadających się do odbudowy skrzydła południowego zamku, zachowując przy tym obydwie uszkodzone wieże. Powstała tam wielka sala teatralna na 700 miejsc. Inauguracyjne przedstawienie odbyło się w 1978 r. W przylegającej do skrzydła muzealnego ujeżdżalni, odbudowanej w 1958 r., znalazły siedzibę Wydział Kultury m. Szczecina i Pracownia Konserwacji Zabytków. W czasie robót zabezpieczających w 1946 r. otwarto kryptę (zamurowaną w 1862 r.) z której wydobyto czternaście zniszczonych cynowych sarkofagów i cztery drewniane trumny. W wyniku prac renowacyjnych udało się zrekonstruować sześć sarkofagów: Anny Marii - żony Barnima X, Filipa II, Franciszka, Bogusława XIII, Bogusława XIV i Ulryka. Tylko jeden z wydobytych sarkofagów był nienaruszony i w nim znaleziono insygnia, czapkę książęcą i łańcuchy naszyjne oraz ozdoby z końca XVI w. Inne sarkofagi otwierano uprzednio w wiekach XVIII i XIX.